Η Ελένη Αναϋπόνυμφη (ή Αναειπόνυμφη – νύφη του Αναΐπη).
Τον Αύγουστο του 1826 ο Ιμπραΐμ είχε αναχωρήσει από τη Σπάρτη και βρέθηκε στα Βαρδουνοχώρια. Οι κάτοικοι προ του κινδύνου κρύφτηκαν στα βουνά της Ανατολικής Μάνης και κυρίως στο χωριό Πολυάραβο, που ήταν σε οχυρή θέση ώστε, οχυρωθέντες εκεί, να αμυνθούν κατά του Ιμπραΐμ. Στις 26 του ιδίου μηνός έγινε επίθεση των Τούρκων στον Πολυάραβο, αλλά απεκρούσθησαν όπως και την επόμενη και μεθεπομένη ημέρα 28 Αυγούστου, όταν αναγκάσθηκαν να υποχωρήσουν εκτάκτως. Μεγάλη η προσφορά των Ελληνίδων οι οποίες κυνήγησαν τους Τούρκους με τα δρεπάνια και αυτοί στον πανικό τους εγκατέλειψαν τα όπλα τους…
Εκεί είχε φθάσει και η Κωνσταντία Ζαχαριά επικεφαλής 250 παλληκαριών και λίγων Λακεδαιμονίων γυναικών.




Πηγή: Το βιβλίο της Σωτηρίας Ι. Αλιμπέρτη «Αι ηρωΐδες της Ελληνικής επαναστάσεως», Αθήναι 1933, σ. 365.