«Αν ο άνθρωπος έχει εξελιχθεί από μαϊμούδες και πιθήκους, τότε γιατί έχουμε ακόμα μαϊμούδες και πιθήκους;» (George Carlin[1]).

(Η Φωτογρ. είναι από το διαδίκτυο)

Υποτίθεται ότι εξελισσόμαστε. Είναι αυτό αλήθεια; και προς ποιά κατεύθυνση;

Ο George Carlin αναφέρεται προφανώς στη βιολογική εξέλιξη, την αλλαγή δηλαδή ζώντων οργανισμών προϊόντος του χρόνου.

Αυτή η βιολογική εξέλιξη, σε ότι αφορά το ανθρώπινο είδος, συνοδεύτηκε από την εξέλιξη του πολιτισμού, των ηθών και της κοινωνικής συμπεριφοράς αυτού (πολιτισμική εξέλιξη), αφού ο πολιτισμός (δηλ. το σύνολο των εννοιών: αξίες, θρησκεία, γλώσσα, νόμοι, ήθη και έθιμα, τεχνολογικά επιτεύγματα, κοινωνική συμπεριφορά κ. ά.) αναφέρεται και αφορά μόνο ή σχεδόν μόνο  το ανθρώπινο είδος.

…………………………………………………………………………………………

Χθες, πολύ πρωί, όπως και αμέτρητες άλλες φορές τα τελευταία 40 χρόνια που ζω σ’ αυτή την πόλη, κατέβηκα στο δρόμο και σκούπισα το πεζοδρόμιο και το μέρος του δρόμου προς την πλευρά του πεζοδρομίου μας. Αυτό μου πήρε πάνω από μία ώρα. Στην άκρη του δρόμου, λόγω του παρκαρίσματος, αλλά και της εγκατάλειψης, πέραν των σκουπιδιών που σωρεύονται, έχουν σχηματιστεί  μικρές λακκούβες οι οποίες γεμίζουν από διάφορα απόνερα, και σε συνάρτηση με φύλλα, σκουπίδια κ.λ. αν μείνουν, αρχίζουν να μυρίζουν.

Αν δεν σκούπιζα το δρόμο αυτόν, θα είχε γίνει μεγάλος και επικίνδυνος σκουπιδότοπος, αφού στα τόσα χρόνια που σας ανέφερα, ούτε κάποιος υπάλληλος του δήμου σκουπίζει, και μόνο 2-3 φορές πέρασε η «σκουπιδιάρα» του δήμου, και αυτό έγινε ελάχιστες ημέρες προ των εκλογών…

Αφού σκούπισα το μέρος όλο και πήγα στον κάδο περί του 3 κουβάδες σκουπίδια, έλλειψα για μία περίπου ώρα. Επιστρέφοντας είδα, στην ήδη σκουπισμένη και καθαρή άκρη του δρόμου, πεταμένο ένα μικρό «μπόγο», επιμελώς τυλιγμένο, που έκανε «μπάμ» από μακριά.

Κάποιος ή κάποια, ξεφορτώθηκε στο δρόμο, εκεί ακριβώς που για λίγο πάρκαρε το όχημά του (της), κάτω ακριβώς από την πόρτα του αμαξιού, αυτό το προϊόν της προηγηθείσης «αλλαγής» του τέκνου της ή της δικής της «προσωπικής» ικανοποίησης. Οι κάδοι των σκουπιδιών είναι περί τα 10 μέτρα απόσταση, και μάλιστα στην ίδια πλευρά του δρόμου. Όμως ο εύκολος τρόπος, αυτός που το περιβάλλον τον (την) δίδαξε, ως και η ανάλογη παιδεία του (της) ωδήγησαν, σ’ αυτή την ενέργεια.

Έτσι ως γελοίος και γραφικός, αναγκάστηκα να καθαρίσω πάλι το χώρο.

 Πριν χρόνια, όταν η περίφραξη του οικοπέδου ήταν με πλέγμα, αυτά, καθώς και σακούλες με διάφορα σκουπίδια τα κρεμούσαν στο πλέγμα της περίφραξης. Θέαμα φοβερό για πολιτισμένα (υποτίθεται) όντα.

Προ ημερών, παρακολούθησα από το μπαλκόνι που καθόμουν το εξής θέαμα: Πάρκαρε ένας γύφτος (εγώ έτσι τους ξέρω και τους λέω – χωρίς ίχνος ρατσισμού – και όχι «ρομά») το όχημά του και πήγε στο απέναντι μέρος του δρόμου για δουλειά του. Πίσω η συμβία του φρόντισε και άδειασε κάτω ακριβώς από την πόρτα της ό, τι σκουπίδι υπήρχε μέσα στο αμάξι. Φεύγοντας τα άφησε όλα στο δρόμο.

Κατέβηκα πάλι (όπως και πολλές άλλες φορές) και ως γελοίος και γραφικός, αναγκάστηκα να καθαρίσω το δρόμο.

Άλλες φορές βλέπω κουτιά μπύρας αφημένα στο πεζοδρόμιο ή σε κάποιο πρεβάζι μάντρας. Αυτά, απ’ ότι έχω διαπιστώσει, τα αφήνουν οι πολύ «άντρες», βορειοδυτικοί μετανάστες στη χώρα μας, που πίνουν τη μπύρα αλλά τους είναι δύσκολο να πετάξουν λίγα μέτρα παραπέρα το άδειο κουτί.

Πριν αρκετό καιρό, είδα κάποιον να έχει παρκάρει στο δρόμο αυτόν, να τρώει το «τυλιχτό» σουβλάκι και στη συνέχεια, αφού σκουπίστηκε και με επιμέλεια τύλιξε όλα τα χαρτιά, τα άφησε κοιτάζοντας ερευνητικά γύρω του, να γλιστρήσουν κάτω από την πόρτα του οχήματός του, στο δρόμο…

Αγαπητοί φίλοι,

Στα χρόνια που ήμουν μαθητής στο δημοτικό περί το 1956-1962, στα σχολεία, μεταξύ άλλων πολλών επιγραφών, υπήρχε και η εξής: «Το νερό και το σαπούνι είναι πολιτισμός».

Πρέπει να ξανά-αναρτηθεί!

Ομοίως ο νόμος που απαγορεύει τη ρίψη σκουπιδιών στο δρόμο, πρέπει να εφαρμοσθεί!

Εδώ θα ήθελα να προσθέσω το εξής: Αν κάποιος έχει πάρει διαζύγιο με τις έννοιες της καθαριότητας και της υγιεινής, στην προσωπική του ζωή, δεν μπορεί να έχει αναλάβει ανάλογες αρμοδιότητες που αφορούν το κοινωνικό σύνολο.

Δυστυχώς η θεωρητική εξέλιξη του πολιτισμού στον τόπο μας δεν συνοδεύεται και από ανάλογη πρακτική…

Αυτά και άλλα πολλά, οδηγούν στη σκέψη ότι οι ανθρώπινες μαϊμούδες και οι πιθηκίζοντες άνθρωποι όχι μόνο δεν θα εναρμονιστούν ποτέ με την πολιτισμική εξέλιξη, αλλά θα είναι η τροχοπέδη για την εξέλιξη των λοιπών  ανθρώπων και κοινωνιών.

Υ. Γ.

1. Ελπίζω να έγινε κατανοητή η συσχέτιση του τίτλου με το περιεχόμενο, ο λόγος δηλαδή που ανέφερα τα παραπάνω.

2. Ζητώ συγνώμη γιατί παραβίασα το σκοπό του blog αυτού, που είναι αμιγώς η παράθεση ιστορικών γεγονότων, προσώπων κ.λ.

—————————————————-


[1] Ο Τζορτζ Ντένις Πάτρικ Κάρλιν: Αμερικανός κωμικός, ηθοποιός, κοινωνικός κριτικός και συγγραφέας. Έχει χαρακτηριστεί ως «ο πρύτανης των κωμικών της αντικουλτούρας».

Advertisement
This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s