1821. Μαρτίου 6. Ο Gordon αναφέρει: «Γερμανός, ο Μητροπολίτης Πατρών, μετά μικρόν δισταγμόν κατά το φαινόμενον, εξεκίνησε εκ της πόλεως ταύτης [Πατρών] την νύκτα της 6 Μαρτίου, συνοδευόμενος από τον Ανδρέαν Λόντον, με σκοπόν προσχήματι όπως απέλθη εις Τριπολιτσάν…».
1824. Στις 6 Μαρτίου 1824 καλείται ο Πάνος Κολοκοτρώνης ως φρούραρχος του Ναυπλίου να το παραδώσει στους Κυβερνητικούς, αλλά αυτός αρνήθηκε.
1825. Στις 6 Μαρτίου 1825 διατάσσεται ο Διονύσιος Ευμορφόπουλος «…όπως συμεριλαβών τους υπό την οδηγίαν σου στρατιώτας μεταβείς την ταχίστην εις Δερβενοχώρια, και μένων εις τας θέσεις εκείνων, να ακολουθείς κατά τας οδηγίας του στρατηγού Ιωάννου Γκούρα…»
1825. Στις 6 Μαρτίου 1825 ο Έπαρχος Καλαβρύτων σε έγγραφό του προς το Υπουργείο πολέμου αναφέρεται με θετικά λόγια στο στρατηγό Ασημάκη Σκαλτσά.
1825. Στις 6 Μαρτίου 1825, ο Κωνστ. Πετιμεζάς έγραφε προς το Εκτελεστικό Σώμα: «…ως είναι ομολογούμενον τοις πάσι οπού με εκατέτρεχεν ο κύριος Ανδρέας Ζαΐμης, εγώ μην αγαπώντας την φθοράν του τόπου, εις το να τον αντισταθώ, έδωσα τόπον της οργής ετραβήχθηκα κατά το μέρος Καρύταινας, επήγον οι στρατιώτες του εις το χωρίον μου και ήνοιξαν το μαγαζί μου και μου επήραν κάμποσον γέννημα καθώς και τα λάφυρα των στρατιωτών μου. Διό παρακαλώ τη Σ. Διοίκησιν να δοθή μία διαταγή προς τον έπαρχον Καλαβρύτου όπως να υποχρεώση τους άρπαγας να μοι επιστρέψουν τα αρπαγέντα πράγματα…/ τη 6 Μαρτίου 1825/ Ναύπλιον/ ο πατριώτης/ Κωνσταντίνος Πετιμεζάς».
1825. Στις 6 Μαρτίου 1825, ο Χρυσανθάκης Οικονομόπουλος ζητούσε με έγγραφό του προς το υπουργείο του πολέμου την επίλυση της διαφοράς του με τον Γ. Τζόλια (ή Ψώλια, στην οποία ενεχόταν και ο Σταμάτης Μποντιώτης.
1825. Στις 6 Μαρτίου 1825, οι πατέρες της μονής Ταξιαρχών Αιγίου, μετά την άρνηση του Εκτελεστικού με έγγραφό τους προς αυτό, αιτούντες πάλι να τους δοθούν τα δέκατα.
1825. Στις 6.3.1825 από τα Καλάβρυτα, ο έπαρχος Καλαβρύτων έγραφε προς το Υπουργείο πολέμου ότι «…Προ ολίγων ημερών κατά δυστυχίαν εξελθόντες οι Τούρκοι επέπεσαν εις τους δυστυχείς και γενναίους Κερπεσιώτας και τους επήραν δώδεκα χιλιάδες σφακτά και τριάντα γυναικόπαιδα, σκοτώνοντας και εκ των ανδρών εννέα, αλλ’ έκαμαν και αυτοί το χρέος των…».
1825: Στις 6 Μαρτίου 1825 οι Σωτ. Θεοχαρόπουλος και Νικόλαος Σολιώτης ζητούσαν προβιβασμόν των υπό την οδηγίαν τους, από το υπουργείο των Πολεμικών.
1826. Στις 6 μαρτίου 1826 ο Ασημάκης Σοφιανός με έγγραφο του προς το υπουργείο του Δικαίου, ανέφερε: «… Επειδή και δια την διαφοράν, την οποίαν με εγκάλεσε προλαβόντως ο άγιος Π. Πατρών [Γερμανός] ως είναι γνωστόν και προς το υπουργείον τούτο, συνεβιβάσθημεν να μετρήσω προς την πανιερότητά του ικανήν ποσότητα χρημάτων. Και επειδή δεν δύναμαι να εξοικονομήσω την ποσότητα ταύτην άλλως, …παρακαλώ το φιλεύσπλαχνον του υπουργείου τούτου να μοι δώση μίαν διαταγήν προς το επαρχείον Καλαβρύτων, δυνάμει της οποίας να υποχρεωθώσιν όσοι ευκατάστατοι χρεωστούσιν είτε πολλά είτε νέα, εις το να μοι δώσουν μέρος από όσα με θέλουν, ώστε να δυνηθώ να φανώ και εγώ εκπληρωτής της προς την πανιερότητά του υποσχέσεώς μου…».
1829. Στις 6 Μαρτίυ 1829 ο εκ Βλασίας δημογέροντας Γεώργιος Οικονομόπουλος, ενημερώνει εγγράφως τον έκτακτο επίτροπο Αχαΐας ότι δύο σπίτια στον Άη Βλάση εθνικά πρέει να πουληθούν…
1831. Στις 6 Μαρτίου 1831 εκδόθηκε η πολυσέλιδη απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου της κατά τας δημοσίας οδούς ληστείας, για την υπόθεση της ληστείας του φεϊζόπουλου.
1831. Στις 6 Μαρτίου 1831 ο Πανάγος Μπερίου (ή Μπέριος;) από τη Γλόγοβα έγραψε προς τον Κυβερνήτη της Ελλάδος για τις διώξεις της οικογενείας του από τους χωριανούς του.
1831. Στις 6 Μαρτίου Έγγραφο του διοικητού Πατρών και Βοστίτσης, Α. Αξιώτη, προς την Γραμματεία των Εξωτερικών και του Ναυτικού, ανέφερε ότι: «… Περί το μεσονύκτιον της 25 του παύσαντος Βασίλειος τις Παπα Νικολόπουλος εκ του χωρίου Καραβοστάσι της επαρχίας ταύτης, με ετέρους τρεις συμβοηθούς, ήρπασαν βιαίως την κόρην της χήρας του καπετάν Δημητρίου Νενέκου, ονόματι Παναγιώταν,…».
1832. Στις 6 Μαρτίου 1832, Αναφέρεται από τον τοποτηρητή Βοστίτσης, ότι ο ληστής Κοκκής Παναγιώτης μεταβάς μετά του διοικητή του τάγματος των Καλαβρύτων Ν. Πετιμεζά και άλλων λίγων στρατιωτών στο Αίγιο, Στις 4 του ιδίου μηνός, περνώντας από το εργαστήριο του Σταύρου Θεοφανόπουλου, εμπόρου και κατοίκου της πόλεως αυτής, επλήγωσε αυτόν μέσα στο εργαστήριό του στο μηρό, Στις 4 η ώρα τη νύχτα και αξαφανίστηκε οπότε και κατεζητείτο.
1833. Στις 6 Μαρτίου με απόφαση του βασιλ Όθωνα , διορίστηκε ως δικαστής στο Μεσολόγγι ο Νικόλαος Φλογαΐτης.
1835. Στις 6 Μαρτίου 1835, κάτοικοι της Στρέζοβας έγραψαν προς τον Βασιλέα, «… Αυτά τα δύο φρικαλέα δυστυχήματα Μεγαλειότατε, μας ηνάγκασαν ώστε να τολμήσωμεν να αναφέρωμεν, ότι τα περί ων ο λόγος χωράφια του μετοχίου ήτον από τους προπάτορές μας, ως υποθήκη εις την καταργηθείσαν ταύτην μονήν, δια να απαλάττωνται από ατς απαιτήσεις, και φορολογίας των τότε Οθωμανών, τας οποίας επεφόρτιζον επί της ιδιοκτησίας μας, και είχον οι προπάτορές μας αμετάτρεπτον συμφωνίαν, και έδιδον μόνον εις την μονήν, εν διπλοδέκατον, το οποίον και διετηρήθη άχρι της σήμερον…».
1838. Στις 6 Μαρτίου 1838 δόθηκε η άδεια στη μονή Χρυσοποδαρίτισσας να διορίσει δικηγόρο στη διένεξή της με τους Ζουμπατογκερμπεσαίους για τα κτή ματα αυτής στα Μαύρα Βουνά.
1839. Στις 6 Μαρτίου 1839 ο Αγγελής Σακκέτος σε αίτησή του προς τη Γραμματεία των Στρατιωτ. αναφέρει ότι έλαβε το πιστωτικό Γραμμάτιο και συνεχίζει: «…εξαιτούμαι με ικεσίας παρά της Β. ταύτης Γραμματείας όπως ευαρεστηθείσα διατάξει να λάβω τον εις 24 δόσεις ετήσιον μισθόν μου δια μιάς επί τη αφαιρέσει του μετρίου τόκου…»
1842. Στις 6 Μαρτίου 1842 ορκίστηκαν οι πραγματογνώμονες Γεώργιος Α. Κολιόπουλος και Π. Χρονόπουλος, ενώπιον του δημάρχου Λυκουρίας Θ. Κολόκα και του ιερέως Νικολόπουλου, για να μετρήσουν και εκτιμήσουν τον αγρόν της μονής του Αγίου Αθανασίου στη θέση Καμάρι.
1872. Στις 6 Μαρτίου 1872 υπεβλήθη από τον εκλογέα Θεμ. Κ. Λιβαρτσινό, ένσταση «Κατά του εγκύρου της ενεργηθείσης βουλευτικής εκλογής του Δήμου Λαπαθών», προς τη Βουλή, ζητώντας την ακύρωση της εκλογής του δήμου Λαπαθών…
1897. Στις 6 Μαρτίου 1897 αποστρατεύτηκε, ο εκ Πετσάκων υπολοχ. Πεζικού Μπαλάσκας Ευθύμιος.
1919. Στις 6 Μαρτίου 1919 πέθανε ο στρατιώτης Αναστασόπουλος Δημήτριος του Αναστ., από την Αναστάσοβα, στο Σ. Ν. Οδησσού.
1919. Στις 6 Μαρτίου 1919 πέθανε στρατιώτης Σκόνδρας Απόστολος του Ανδρέου από το Γκέρμπεσι.
1941. Στις 6 Μαρτίου 1941 φονεύθηκε στο ύψ. Χειμάρρας ο εκ Βερσιτσίου στρατιώτης, Χαντζής Χρήστος του Γεωργίου.
1948. Στις 6 Μαρτίου 1948 «Ενέδρα στον Πριόλιθο… Στις αρχές Μαρτίου 1948 συνελήφθησαν στα Μαζέικα 15 άτομα, θεωρούμενα ως ύποπτα για συνεργασία με τους αντάρτες, μεταξύ αυτών και μερικές γυναίκες…».
1949. Στις 6 Μαρτίου 1949 ο «δασκαλάκος» Τσιούνης Γιώργος από το Δεχούνι, «… Στις 5 Μαρτίου 1949 αιχμαλωτίσθηκε από απόσπασμα των ΛΟΚ. Δέθηκε και οδηγήθηκε στη Σκοτάνη. Με την πρόφαση, ότι θα εδραπέτευε, η φρουρά του έσκαψε το λάκκο και τον έθαψε ως το λαιμό. Την επομένη 6 Μαρτίου, μεταφέρθηκε στην Κάτω Κλειτορία. Τις απογευματινές ώρες της ίδιας ημέρας εκτελέσθηκε αναπολόγητος στο «Καρνεσέϊκο Γεφύρι».».
1953. Στις 6 Μαρτίου 1953 συστάθηκε το Εκκλησιαστικό Ορφανοτροφείο Καλαβρύτων.
1988. Στις 6 Μαρτίου 1988 αποστρατεύθηκε ο εκ Περιστέρας Καλαβρ. Λοχ. πυροβ. Παπαγεωργακόπουλος Σωτήριος.
————————————————————————————————
Πηγή: Όλα τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από το «Ιστορικό Λεξικό της επαρχίας Καλαβρύτων».
Γκέρμπεσι ( Προφήτης Ηλίας ) Αχαΐας 